De achtste week van de coronacrisis
Zoals elk jaar kwamen de Lintjesregen, Koningsdag, de Dag van de Arbeid, Dodenherdenking en Bevrijdingsdag kort na elkaar langs op de kalender. Maar in deze coronatijd aanschouwden we alles vanuit huis, we konden nergens aan meedoen of erbij zijn. Dit jaar zou 5 mei op een spectaculaire wijze worden gevierd. Allerlei organisaties hadden samen met de gemeente en Floravontuur een fantastisch programma in elkaar gedraaid voor 75 jaar bevrijding. Het ging allemaal niet door… Al met al vond ik de voorbije weken best wel onwerkelijk.
De afgelopen periode stond bij mij (vooral ingegeven door 4 en 5 mei) in het teken van bezinning: waar sta ik nu en wat vind ik nu echt belangrijk? Is dat hetzelfde als in december 2019 of ligt het nu anders? Ik heb de afgelopen weken veel gelezen over de coronacrisis. Voor- en tegenstanders van de intelligente lockdown beweren allemaal wat anders. En wie heeft er gelijk? En wat vind ik?
Ik bepaal mijn opinie vaak eerst zelf, gebaseerd op ervaring en gevoel. Dan lees ik extra informatie en daarna kijk ik of ik mijn opinie bijstel, gebaseerd op (extra) kennis en mijn ervaring en mijn gevoel.
Ik las over vergelijkingen en ik zag plaatjes voorbijkomen van griepgolven bij de Spaanse griep en de Mexicaanse griep. Van die plaatjes schrik ik: de tweede of derde golf kan even groot of groter zijn dan de eerste! Verloopt het aantal besmettingen door Covid-19 ook in drie golven?
Artsen houden normaliter de stelregel ‘in mei is het voorbij’ aan, voor wat betreft de jaarlijkse griepgolven. Laten we hopen dat het in/na mei even stopt. Maar wees dan wel allemaal alert op die eventuele tweede golf in het najaar van 2020! En laten we vooral doorzoeken naar een vaccin/ medicijn.
Ik las ook berichten van mensen die de coronatijd vergelijken met de oorlogstijd. Mensen geven aan dat ze vinden dat ze hun vrijheid kwijt zijn en dat ze zich zelfs onderdrukt voelen door de regering. Dat gaat mij echt te ver! De vier grondrechten die door de Nazi’s afgepakt werden (vrijheid van religie, vrijheid van meningsuiting, vrijwaring van gebrek (het recht op een adequate levensstandaard) en de vrijwaring van vrees (geen oorlog en geweld) staan nog fier overeind.
Diverse hoogbejaarde mensen beweren juist dat de coronatijd erger is dan de oorlogstijd. “Nu is het zo dat je niet weet uit welke hoek het gevaar komt, het is nu angstiger dan toen. Toen konden we vaak gezellig bij elkaar zijn en dat moeten we nu missen”. Maar voor de voor- en tegenstanders van de intelligente lockdown geldt: voor het eerst in 75 jaar blijkt vrijheid niet vanzelfsprekend te zijn.
Het willen vergelijkingen met eerdere gebeurtenissen komt door gebrek aan overzicht. Achteraf weten we: de Spaanse griep was in 1920 afgelopen en de oorlog kwam in 1945 teneinde. Maar in crisistijd heb je geen zicht op het einde. Het kabinet heeft deze week het gebrek aan overzicht, en vooral het gebrek aan vooruitzicht, willen verbeteren. Vanaf 11 mei gelden er versoepelingen in Nederland. En de daaropvolgende stappen worden genomen – áls het kan – op 1 juni, 1 juli en 1 september. Maar de voorzichtigheid lijkt het bij veel mensen nog te winnen van het enthousiasme over de versoepeling, zo berichtte RTL Nieuws. Slechts 13% van de ondervraagden staat te trappelen om op 1 juni meteen weer restaurants, terrassen, bioscopen of theaters te bezoeken. Voor een bezoek aan de kapper, masseur of pedicure zijn meer mensen enthousiast: ruim een kwart is van plan dat direct te doen als het weer kan.
Ik zit ergens rechts in dit spectrum: ik bungel tussen ‘afwachten’ en ‘geen behoefte’. Want één ding heb ik voor mezelf vastgesteld in al mijn overwegingen van de afgelopen weken: mijn gezondheid is me nog steeds het meeste waard. Ik kijk nog wel even de kat uit de boom.